Christian Rommelse is in 2014 als stedenbouwkundige (MUrb) afgestudeerd aan de Rotterdamse Academie van Bouwkunst. Sinds 2018 werkt hij namens Studio Bereikbaar als “ontwerpend planoloog” aan strategische opgaven op het grensvlak van verstedelijking en bereikbaarheid.
Contact via:
mail@christianrommelse.nl
Een poging om los te komen van een ruimtelijke ordening gebaseerd op anekdotes waarbij het ‘mooie plaatje met het praatje’ de boventoon voert in het ruimtelijke debat
In oktober nam ik deel aan de 49e editie van het Colloquium Vervoersplanologisch Speurwerk (het CVS-congres). Als relatieve buitenstaander observeerde ik twee dagen lang een beroepsgroep in crisis.
In januari 2022 is de Ontwerp-Toekomstvisie Scheveningen-Bad 2040 naar de gemeenteraad van Den Haag gestuurd. Hiermee is het gesprek geopend over de toekomst van de enige stedelijke badplaats die ons land rijk is.
Van januari tot juni 2019 was ik namens Studio Bereikbaar betrokken bij het participatietraject ‘Zeg ’t over Goes-Zuid’. Doel was om samen met bewoners, ondernemers en gemeente te komen tot een gedragen ontwikkelkader.
Als we succesvol willen ingrijpen in het stedelijk ecosysteem, dan zouden we eerst goed moeten bestuderen hoe mensen, planten en dieren het stedelijk systeem momenteel naar hun hand zetten.
Een reis in sneltreinvaart langs een aantal hoogtepunten uit de (stedenbouwkundige) geschiedenis van Madrid. De centrale focus ligt bij een tweetal afzonderlijke projecten, namelijk ‘La Ciudad Lineal’ en ‘Parque Madrid Río’.
In hoeverre is Barcelona in staat om met een negentiende eeuws stadsontwerp eenentwintigste eeuwse uitdagingen als congestie, luchtvervuiling, geluidsoverlast, hittestress en gentrificatie aan te pakken?
De stad staat voor een groot aantal opgaven. Dat vraagt om samenwerkingen, die verder reiken dan de lijntjes van het eigen projectgebied. In dit artikel een introductie op het thema infrastructuur en de relatie met stedelijke systemen.
Wie ruimte biedt aan stadsuitbreiding, zorgt ervoor dat we ruimer kunnen leven en omdat we ook daadwerkelijk ruimer gaan leven ontstaat er een vraag naar nog meer uitbreidingsplannen.
Bouwen we buurten voor het vervullen van de (esthetische) verlangens van haar criticasters en planners? Of bouwen we buurten om stedelingen een kans te geven op een betere toekomst?
Wat verstaan we in Nederland onder hoogstedelijke dichtheden? Om antwoord te vinden op deze vraag reizen we via de negentiende eeuwse Amsterdamse sloppenwijken, naar de hoogbouwvisie van Rotterdam.
