In oktober nam ik deel aan de 49e editie van het Colloquium Vervoersplanologisch Speurwerk (het CVS-congres). Als relatieve buitenstaander observeerde ik twee dagen lang een beroepsgroep in crisis.
Als we succesvol willen ingrijpen in het stedelijk ecosysteem, dan zouden we eerst goed moeten bestuderen hoe mensen, planten en dieren het stedelijk systeem momenteel naar hun hand zetten.
Bouwen we buurten voor het vervullen van de (esthetische) verlangens van haar criticasters en planners? Of bouwen we buurten om stedelingen een kans te geven op een betere toekomst?
Wat verstaan we in Nederland onder hoogstedelijke dichtheden? Om antwoord te vinden op deze vraag reizen we via de negentiende eeuwse Amsterdamse sloppenwijken, naar de hoogbouwvisie van Rotterdam.